به نام خداوند دانا و حکیم
این روزا بیشتر متوجه شدم نباید ناشناس پیام بدم یا نباید سعی کنم حرفمو طوری پیچیده بگم که اگر مخاطبم ناراحت شد نتونه بهم چیزی بگه.
اگر من یه حرفی میزنم حق آدمای اطرافمه که بدونن اون حرف منه. باید بدونن من آدمی‌ام که ممکنه همچون حرفی بزنه.
حقشونه بهشون قدرت انتخاب نوع رابطه‌م باهاشونو بدم. اگر من هیچی نگم که اونا نمیفهمن ما میتونیم چقدر با هم فاصله داشته باشیم. به هم نزدیک باشیم یا از هم دور باشیم.
